unnamedIk zal nooit meer dezelfde zijn na mijn bezoek aan de Tempel van Salomo
Goedemorgen bisschop,
Ik wil graag mijn persoonlijke ervaring over mijn bezoek aan de Tempel van Salomo, op 31 juli, delen.
Ik maakte deel uit van een delegatie bezoekers van Botswana. Voordat we vertrokken was ik constant aan het bidden, dat de Heer specifiek met mij zou spreken en mij 100% zekerheid zou geven dat ik mij geen zorgen moest maken of opgeven. Mijn grootste zorg was mijn man, die verslaafd is aan drugs. Hij is verslaafd aan alcohol en marihuana en leven met een verslaafde is een ware uitdaging, omdat de gezinstaken worden genegeerd en het geld wordt verspild aan de drugs.
Terwijl we wachtten tot de deuren van de Tempel werden geopend, was ik God nog steeds aan het herinneren om medelijden met mij te hebben. Aangezien ik al moe was van de effecten van drugs op mijn gezin, had ik begeleiding nodig over wat ik voor mij en de kinderen moest doen, hoe ik de situatie kon aanpakken en vooral hoe ik mijn man moest helpen. Ik zei tegen God dat Hij ervoor moest zorgen dat al mijn gebeden verhoord zouden worden in Zijn Tempel.
De deuren gingen open en de Levieten adviseerden ons om te gaan zitten bij een stoel met een koptelefoon, zodat wij de beschikking konden hebben tot vertaling in het Engels. Bisschop, God sprak, zoals ik Hem gevraagd had, specifiek met mij.
De eerste bisschop sprak over de “geest van verslaving” waarvoor geen genezing bestaat. Ook al is er spraken van behandelingen op het gebied van de wetenschap en geneeskunde, kan alleen God verslaving genezen. Hij ging verder met hij delen dat hij ooit verslaafd was aan drugs. Hij was niet alleen verslaafd aan medicatie, maar aan zeer veel harddrugs. Ik besefte meteen dat ik bezorgd was over iets waar de wetenschap, geneeskunde en de specialisten geen oplossing voor konden vinden, en de enige die mij kon helpen was JEZUS CHRISTUS.
Ik deed een berouwvol gebed om vergeving, om te stoppen met bezorgd zijn over iets dat buiten mijn macht speelt en heb mijzelf volledig overgegeven aan de Heer. Ik realiseerde me ook wat de reden was dat ik mij zorgen maakte: Ik had het probleem aan de Heer gegeven, maar nam het weer terug.
Waarom zou ik het probleem niet aan God over geven en het volledig bij Hem laten en door gaan met mijn geloof? Ik zei ook tegen God: dezelfde Geest, waar deze bisschop nu over aan het spreekt en aan wie hij zich heeft overgegeven, deze Geest zal ik ook aan mijn man overgeven en ik zal nooit meer achter dit probleem aangaan, want het is niet van mij.
Bisschop, alsof dat nog niet genoeg was, toen hij op het Altaar kwam en vroeg dat alle pastors die vroeger verslaafd waren om op te staan, keek ik en zei: Mijn God, mijn Heer, dank U wel! Mijn man is helemaal van U, de verloren hoop werd meteen hersteld, aangezien Jezus dezelfde is, gisteren, vandaag en morgen, zal mijn man ook zijn getuigenis geven in het UKGR Centrum dat hij vroeger drugs gebruikte en daarmee stopte. Ik ben ervan overtuigd dat het in dit jaar, 2014, zal zijn.
Dank u wel bisschop, voor het UKGR Centrum in de gehele wereld en wanneer uw tijd komt om heen te gaan, geloof mij, ik zal niet huilen of verdrietig zijn, maar ik zal een goed geleefd leven vieren, van een uitverkorene van God, die het geloof van de mensen, in de 21e eeuw, heeft doen herleven door middel van het offer. Het actieve geloof zal voor altijd bestaan en ik ben erg blij om deel van dit geloof uit te mogen maken en door God te zijn gekozen om te stoppen met lijden en dit bericht te delen met anderen die nog lijden.
Ik kwam terug naar mijn land vol vreugde, energie en een sterk verlangen om meer te dienen dan ik eerder heb gedaan, om te delen, om over de Heer te praten bij elke gelegenheid die ik krijg…
Ik ben niet meer bang. Ik ben 100% zeker van wat ik heb gevraagd.
God zegene u, bisschop!
Met dank aan: Daisy Peloewetse – Botswana