Bds_0110“En dan zegt gij: Zie, wat is het een moeite!” (Maleachi 1:13).
Terwijl ik peinsde over het boek van de profeet Maleachi, kreeg ik meer bewondering voor de boodschap die dit boek ons brengt. Hoewel de Tempel van Salomo in die tijd herbouwd was, begon het merendeel van het volk van Israel en hun priesters offers te presenteren (die overigens een uitdrukking waren van hun eigen leven) met gebreken en toonden geen enkel ontzag voor God.
Het herbouwen van de Tempel bracht iedereen ongetwijfeld veel vreugde. Maar na een verloop van tijd, begreep iedereen dat de Tempel een noodzaak voor meer heiligheid en gehoorzaamheid met zich mee bracht, op een wijze zoals die generatie nooit had meegemaakt. Ik geloof dat God de herbouwing van de Tempel om die reden toeliet, zodat Zijn volk dichter bij Hem kon zijn.
In het begin was het allemaal heel bijzonder, en beiden, zowel God als Zijn volk, ontvingen de gepaste eer. Het volk eerde God met gehoorzaamheid, die uitgedrukt werden door de tienden en perfecte offers, en God eerde de mensen met vrede en voorspoed.
Maar na enige tijd kwam het probleem: de vermoeidheid!
Het was geen lichamelijke, maar geestelijke vermoeidheid. Weet u dat gedoe van de tienden VAN ALLES de hele tijd te geven, de hele tijd een PERFECT offer te presenteren, en daarbovenop ook nog eens de tiende en de offerandes die op de Tafel van de Heer gepresenteerd worden ZELF ZIJN?
Wat in het begin, het tijdperk van de eerste liefde en het eerste geloof, werd gedaan, zonder geklaag, met zuiverheid en vreugde (zie Psalmen 100:2), werd nu een zeer zware last.
Het resultaat was zichtbaar: tienden die niet gebracht werden en onvolmaakte offers!
Hierdoor begon God te klagen over het gebrek aan aandacht, respect en begrip van Zijn volk en dat zij vergaten dat het succes dat zij bereikt hadden van Hem kwam, als gevolg van de eer die zij ontvingen omdat zij in het verleden goed hadden gehandeld. De eer werd niet meer tot God gebracht en zodoende begon het volk te lijden.
Terwijl ik nadacht aan wat een persoon zich “VERMOEID” kan doen voelen om het goede te doen, om te doen wat God behaagt en te doen wat Gods eer tot zijn eigen leven, kwam ik tot de conclusie dat er maar één reden bestaat: het gebrek aan de Behoudenis in het hart van de persoon!
Wanneer de persoon gered is, dan houdt de Behoudenis voor hem in om een leven te leiden om God te behagen en te dienen tot in de Eeuwigheid of voor een eindeloze tijd. De ware kandidaat voor deze “Eer van alle Eren” dient zich bevoorrecht te voelen vanwege wie hij is en wat hij voor God doet. Hij zou zelfs naar meer verantwoordelijkheden moeten streven terwijl hij leeft.
Alles dient met vreugde ontvangen te worden en gedaan te worden met het geloof dat samen met de verantwoordelijkheden ook de condities komen om die te vervullen. Naar de kerk komen, evangelisatie, het geven van tienden, het aanbieden van perfecte offers (altijd het beste – ongeacht de waarde), de deelname aan campagnes van geloof, vergeven, iedereen liefhebben (ook degenen die ons haten) en God gehoorzamen zijn altijd dingen waar de persoon, die door het geloof al eeuwig met God leeft, niet moe van wordt.
En als er, in het ergste geval, toch sprake kan zijn van “vermoeidheid” dan zegt het Woord van God tegen degenen die dit voelen:
“Hij geeft de moede kracht en de machteloze vermeerdert Hij sterkte. Jongelingen worden moede en mat, zelfs jonge mannen struikelen, maar wie de HERE verwachten, putten nieuwe kracht; zij varen op met vleugelen als arenden; zij lopen, maar worden niet moede; zij wandelen, maar worden niet mat” (Jesaja 40:29-31).
Wees sterk vrienden!!!
Met dank aan: bisschop Randal Filho