Sinds ik zes jaar was, had ik heel veel last van hoofdpijn en ik werd vaak ziek. Ik werd door mijn oma naar het ziekenhuis gebracht en daar werd, door middel van verschillende onderzoeken, gecontstateerd dat ik last had van bloedarmoede. Ik kreeg drie medicijnen voorgeschreven en ik nam die ook trouw in, maar ze hielpen mij niet. Ik bleef dezelfde klachten houden. Naarmate ik ouder werd begon ik meer vermoeidheidsklachten te ontwikkelen. Door die vermoeidheid kon ik niet alles doen wat ik wilde, omdat ik wist dat ik snel moe zou worden en hoofdpijn zou krijgen.
Elf jaar lang had ik bloedarmoede, zonder dat daar een verandering in kwam. ik wist ook niet beter. Omdat ik die ziekte al zo lang had, dacht ik dat het normaal was om die klachten te hebben en medicijnen in te nemen.
Uiteindelijk kwam ik bij de UKGR terecht en daar hoorde ik dat er gebedskettingen waren voor de genezing. In eerste instantie kwam ik meer voor mijn moeder, dan voor mijzelf, omdat zij aan een infectie leed. Toen ik echter zag dat zij genezen werd, besloot ik om ook voor mijzelf te komen. Ik begon de gebedskettingen op dinsdag, vrijdag en zondag te volgen. Door dat te doen begon ik te leren hoe ik het geloof kon gebruiken. Gedurende één jaar heb ik volhard en bleef ik de diensten bijwonen.
Op een gegeven moment ging ik naar de dokter en die zag dat mijn bloed helemaal normaal was. Grappig genoeg vroeg de dokter mij hoe dat kwam, omdat ze het niet begreep.
Nu ben ik helemaal gezond. Door het geloof heb ik een ziekte waar ik elf jaar lang aan leed, overwonnen en nu kan ik alles doen.
Odalis Gomez