“Aanschouw ik uw hemel, het werk van uw vingers…” (Psalmen 8:3).
Alleen wanneer iemand geboren wordt uit water en Geest, kan men een idee hebben van wat koning David in de sterrenhemel aanschouwde en waar hij over peinsde.
Hoe vaak kijken wij naar de hemel en zien we niets meer dan de zon, de maan en de sterren?
Hoe vaak stonden wij niet versteld door die grote pracht?
Elke troubadour zou door middel van mooie verzen zijn gevoelens uitdrukken vanuit het diepst van zijn ziel. Alles echter vanuit niets meer dan een fysieke visie.
Maar niet voor David.
De koning was in staat om meer te zien dan alleen het optische.
Hij zag het Onzichtbare. Het Onmogelijke.
Hij ging terug naar het oneindige verleden en ving een glimp op van het Scheppingswerk van de Almachtige.
Hij zag de vingers van de Almachtige, de sterren, de zon en de maan creëren, net als de vaardige handen van een oma tijdens haar haakwerk.
David kon de Grootheid van de Eeuwige aanschouwen, omdat de Geest van de Eeuwige in zijn binnenste was.
Degenen die de Geest van de Schepper hebben, hebben visie, dromen en zijn niet beperkt tot de schepping.
Degenen die de Geest van God hebben, hebben geen grenzen in hun geloof.
Alleen als dat geloof besmet wordt door gevoelens.
Paulus vermaande degenen die zich beperkten vanwege hun eigen gevoelens of hartstochten (zie 2 Korintiërs 6:12).
PAS OP!!!
Bisschop Edir Macedo