De problemen in mijn leven begonnen al toen ik elf jaar was. Ik had problemen met slapen en was heel erg bang in het donker, daarnaast leed ik ook aan hevige negatieve gedachtes.

De relatie tussen mijn moeder en ik was alles behalve goed. We hadden elke dag ruzie. Vanwege alle ellende die ik zag en meemaakte, ontwikkelde ik een haat in mijn binnenste voor iedereen, inclusief mezelf. Als tiener was ik erg agressief en leed ik aan woede uitbarstingen. Ruzies leken wel een dagelijkse routine thuis, omdat ik het met niemand kon vinden, zelfs niet met mijn eigen broers. Ik vocht met hun alsof ze wildvreemde mensen voor mij waren. Omdat ik me niet geliefd voelde, begon ik te denken dat het aan mezelf lag. Hierdoor kreeg ik ernstige complexen. Deze waren zo heftig dat ik mezelf niet eens in de spiegel kon aankijken, waardoor ik spiegels begon te vermijden.

Ik liep elke dag met zelfmoord gedachtes rond en heb dit 3 keer  geprobeerd, door mezelf te snijden, van de 3e verdieping af te springen en een mix van medicijnen te drinken. Ik had een enorme leegte in mijn binnenste en huilde mezelf bijna elke avond in slaap.”

De jvo. “Door mijn moeder leerde ik de UKGR kennen en zo kwam ik ook in contact met de JvO. De enige reden dat ik in het begin naar de UKGR bleef gaan, was puur en alleen vanwege de JvO. Hier zag ik dat de jongeren oprecht blij waren. Dat was iets vreemds voor mij. Ik kende dat simpelweg niet.

Er was een warmte binnenin de groep die mij aantrok. Naarmate ik kwam, leerde ik mezelf openen, omdat ik heel erg gesloten was. In de JvO begon ik in te zien dat mijn verandering niet onmogelijk was. Door de steun en begeleiding die ik daar kreeg, was ik in staat om de stappen te zetten om te veranderen.

Ik leerde onder andere van mezelf houden en vergeven. Alle negativiteit waar ik jaren aan leed, ging weg en nu ben ik oprecht gelukkig. Alle haat die ik voor mezelf en anderen had, bestaat niet meer. Ik heb nu een hele goede en warme band met mijn moeder. Ik waardeer mezelf en het leven, waardevolle lessen die ik ook in de JvO meekreeg.”

Lesli Lima