Tarwe of onkruid?

Hallo mw Cris, alles goed?

Ik was aan het denken over hetgeen gesproken werd in de afgelopen meditaties

Waarom verlaten velen het Werk pas na een bepaalde tijd?

Waarom verlaten ze het Werk niet na een paar weken of maanden?

Waarom zijn degenen die weggaan degenen die meer dan 10 jaar in het Werk waren?

Daarover bleef ik mediteren en toen herinnerde ik mij de passage over de tarwe en het onkruid (Mattheus 13:24-43).

We zien altijd de kenmerken van het tarwe, en we letten niet goed op de kenmerken van het kaf, dat meer is dan alleen het ‘’niet buigen’’.

Toen ik op een landbouw website onderzoek deed, begreep ik waarom Jezus het voorbeeld van het onkruid gebruikte.

Kijk hoe interessant de kenmerken zijn…

In het begin is het onkruid gelijk aan het tarwe.

Wanneer we het Werk van God beginnen lijkt iedereen gelijk. ‘’…die goed zaad gezaaid had in zijn akker.’’ Matteus 13:24

Wanneer ze beginnen met rijpen, word het tarwe bruin en het onkruid donker.

Velen in dit werk, terwijl de tijd voorbijgaat, in plaats van beter te worden, lijkt het of ze met de dag slechter worden.

Er is niets dat voorkomt dat het onkruid met het tarwe geboren word, geen procedure die de agronoom kan doen, hij moet alleen observeren. ‘’…goed zaad…gezaaid?’’ Mattheus 13:27

Zo ook kan de kerk op geen enkele manier weten wie wie is op het moment van het oprichten van een bisschop, pastor, vrouw, helper etc.

Onkruid creëert diepere wortels in de grond waardoor het moeilijker uit te trekken is dan tarwe, omdat het tarwe gemakkelijk uit de grond te halen is.

Veel pastors vinden het niet leuk wanneer ze gewisseld worden omdat ze wortels in die stad hebben gecreëerd. Voor diegene is alles moeilijk om in die plaats te verlaten, en zo ontstaan er moeilijkheden voor het werk.

De wortel van het onkruid is verweven met de wortels van de tarwe, dus het onkruid kan er niet te vroeg uit worden getrokken, anders zal het ook de tarwe doden.

‘’…Wilt u dan dat wij erheen gaan en het verzamelen? Maar hij zei: Nee, opdat u bij het verzamelen van het onkruid niet misschien tegelijk ook de tarwe zelf uittrekt.’’ Mattheus 13: 28-29

Het onkruid haalt de voedingsstoffen uit de tarwe. Veel mensen zijn in het Werk van God en zuigen alleen de voordelen op. Want als ze als gewone mensen waren, zouden ze nooit hebben wat het Werk biedt.

Als het onkruid wordt geperst, komt er alleen stro uit.

We zien dit duidelijk in de valse vruchten van het onkruid in het Werk, het zijn mensen geboren uit het vlees die, wanneer ze worden uitgeknepen door een correctie of een nieuwe begeleiding, zichzelf openbaren als onkruid.

Hoe ouder, hoe stijver het kaf wordt. De tarwestengel wordt na verloop van tijd kneedbaarder.

Daarom zien we dat degenen die tarwe onder ons zijn, hoe langer ze in het Werk zijn, hoe kneedbaarder ze zijn, waar ze worden geplaatst, dragen ze vrucht. Het onkruid daarentegen is stijf, ze kunnen nergens worden geplaatst, omdat ze van streek raken.

Het meeste onkruid wordt geplant door dierlijke uitwerpselen, die het onkruid opeten, daarna in de grond uitwerpen en zo uiteindelijk het onkruid in dat stuk land planten. ‘’Hij zeide tot hen: Dat heeft een vijandig mens gedaan’’ Mattheus 13:28

Jammergenoeg, hebben we in het Werk degenen gezien die door de duivel zelf in ons midden zijn geplant, want ze verrichtte alleen maar viezigheid.

Het zaad van het onkruid is giftig, daarom moet er een scheiding bestaan.

Evenzo zien we dat degenen die niet van God zijn altijd een giftig woord hebben, over alles klagen, alles met boze ogen zien en degenen die van God zijn geestelijk willen doden.

Onkruid staat in de landbouw bekend als bastaardtarwe.

Jezus zei dat degenen die in het huis blijven alleen de kinderen zijn, dus gaan de bastaarden weg.

Onkruid produceert niets, geen enkel soort voedsel, zelfs niet voor dieren om te eten, want als ze eten, zullen ze de grond vervuilen.

Dit is wat we zien bij velen die jaren van werk hebben en geen discipelen voortbrengen, en als ze dat wel doen, is het weer onkruid!

Alleen degenen die het kaf van het koren weten te onderscheiden, kunnen ze scheiden:

‘’…het onkruid zijn de kinderen van de boze; de vijand, die het gezaaid heeft, is de duivel; de oogst is de voleinding der wereld; de maaiers zijn de engelen. Zoals nu het onkruid verzameld wordt en met vuur verbrand, zo zal het gaan bij de voleinding der wereld. De Zoon des mensen zal zijn engelen uitzenden en zij zullen uit zijn Koninkrijk verzamelen al wat tot zonde verleidt en hen, die de ongerechtigheid bedrijven…’’ Mattheus 13.39-41

Jezus zei dat de engelen uiteindelijk het kaf van het koren zouden scheiden. Daarom nog een bewijs dat we aan het einde zijn en dat dit woord in vervulling gaat.

Soms zien we kenmerken van onkruid in iemand, en als we konden zouden we ze eruit plukken, maar dat is niet ons werk, maar dat van God zelf, dus we moeten de vrede behouden.

Welnu, je kunt het kaf pas verwijderen als het koren vrucht draagt.

‘’Laat beide samen opgroeien tot de oogst…’’ Mattheus 13:30

Zo is het ook in het Werk, hoe meer we zielen winnen, hoe meer God het onkruid zal verwijderen. Ze kunnen zelfs samen groeien, wat rechtvaardigt waarom het voor sommigen tijd kostte om weg te gaan.

Het enige voordeel van onkruid in ons midden is dat we daardoor kunnen identificeren wie de echte zijn.

Zelfs hierin zien we Gods zorg voor degenen die van Hem zijn!

We hebben veel tarwe in ons midden, Godzijdank daarvoor, want Hij heeft ze zelf geplant. Dus degenen die weggingen, werden natuurlijk niet door God geplant. En toen ze weggingen, was het de tijd dat de tarwe al zijn vrucht had gedragen.

Laten we gaan in dit geloof!

  • Met dank aan: Ana Paula Pinheiro

Stenen van het Altaar

De afgelopen dagen was ik in het heiligdom van de Tempel van Salomo en mediteerde ik over wat ik daar zag...